Στο έκτο μυθιστόρημά της η πολυβραβευμένη και πολυμεταφρασμένη Sara Waters επανέρχεται στο θέμα που κυριαρχεί στα περισσότερα μυθιστορήματά της –με εξαίρεση τον «Ανήλικο επισκέπτη»–, τον λεσβιακό έρωτα. Για ακόμα μια φορά επιλέγει να τοποθετήσει την ιστορία της πίσω στον χρόνο και συγκεκριμένα στη δεκαετία του 1920, μια δεκαετία που διαθέτει δύο αντιθετικά χαρακτηριστικά: από τη μια πλευρά υπάρχει η δύσκολη κοινωνική κατάσταση μιας χώρας που έχει βγει από έναν μεγάλο πόλεμο και από την άλλη υπάρχει η έντονη ανάγκη, ιδιαίτερα της νεολαίας, για διασκέδαση, για έντονα πάρτι που εκπληρώνουν την επιθυμία τους να αισθανθούν ζωντανοί.

Η ιστορία τοποθετείται στα 1922 σε μια αριστοκρατική γειτονιά του Λονδίνου. Η Φράνσις, μετά τον θάνατο των αδερφών της στον πόλεμο και τον θάνατο του χρεωκοπημένου πατέρα της, έχει απομείνει μόνη με τη μητέρα της. Για να μπορέσουν να επιβιώσουν νοικιάζουν ένα μέρος του σπιτιού τους σε ένα νεαρό ζευγάρι, στον Λέοναρντ και στη Λίλιαν Μπάρμπερ. Ξαφνικά το σπίτι τους θα αποκτήσει ζωντάνια χάρη στις επισκέψεις και τις διασκεδάσεις του ζευγαριού. Σιγά σιγά η Φράνσις και η Λίλιαν θα δημιουργήσουν φιλικές σχέσεις που σταδιακά οδηγούνται στον έρωτα. Πρωτόγνωρα συναισθήματα, συνωμοτικά βλέμματα και μυστικές συναντήσεις αλλάζουν τις ισορροπίες μέσα στο οίκημα και δεν αργεί να συμβεί ένα μοιραίο γεγονός. Πάνω σε έναν τσακωμό η Λίλιαν σκοτώνει κατά λάθος τον άντρα της και η Φράνσις τη βοηθάει να εξαφανίσει το πτώμα από το σπίτι. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και οι δύο κοπέλες βρίσκονται αντιμέτωπες με υποψίες και ηθικά διλήμματα που θα δοκιμάσουν τα όριά τους αλλά και τις σχέσεις τους.

Κεντρικός χαρακτήρας της ιστορίας είναι η Φράνσις και τη δική της οπτική χρησιμοποιεί η τριτοπρόσωπη αφήγηση. Ο ξεπεσμός της οικογένειάς της, η ανάγκη να συντηρήσει τη μητέρα της και το σπίτι της έχουν σκληρύνει τη νεαρή κοπέλα, γεγονός που δικαιολογεί την αποστασιοποιημένη στάση της κατά τον πρώτο καιρό παραμονής του ζευγαριού στο σπίτι της. Τα αισθήματα που της δημιουργεί η Λίλιαν τη μαλακώνουν και ταυτόχρονα τη μετατρέπουν σε ένα τολμηρό πλάσμα που είναι έτοιμο να διεκδικήσει το μερίδιό του στον έρωτα. Ο θάνατος του Λέοναρντ, όμως, αλλάζει την κατάσταση και δοκιμάζει τη σχέση των δύο γυναικών. Η ηθική τους ευθύνη τόσο απέναντι στον νεκρό όσο και απέναντι στον ύποπτο που δικάζεται για τη δολοφονία του, τις φέρνει αντιμέτωπες με τους πιο σκοτεινούς τους φόβους. Χαμένος από την αναμέτρηση βγαίνει ο έρωτας. Με μια απαισιόδοξη ματιά η συγγραφέας επιλέγει να τονίσει όσα χωρίζουν και όχι όσα ενώνουν τις δύο γυναίκες (κοινωνική τάξη, αντιλήψεις, στόχους), για να φτάσει στο συμπέρασμα ότι ο έρωτας δεν είναι πάντα αρκετός όταν δεν υπάρχει η ηθική ακεραιότητα μέσα σε αυτόν και η τόλμη να τον διεκδικήσει κάποιος ανεξάρτητα από τα εμπόδια και την κατακραυγή. Και αν μας παρασύρει το σκηνικό της δεκαετίας του 1920, τότε θα πρέπει να κοιτάξουμε πιο κοντά μας για να εντοπίσουμε όλους τους ανεκπλήρωτους έρωτες του σήμερα…